Hayat ne acı..
Hele de bir pazar günü, (12 Ekim 2014) bir dostun daha aramızdan ayrıldığını duymak, öğrenmek daha da acı..BİR 'DOST'UN ARDINDAN...
- 6 YIL ÖNCE BİR
- PAZAR GÜNÜYDÜ..!
-
-
Nihat KARALAR
Hayat ne acı..
Hele de bir pazar günü, (12 Ekim 2014) bir dostun daha aramızdan ayrıldığını duymak, öğrenmek daha da acı..
Hele de bu insan.. çok geçmişe dayanan bir dost ise daha da acıdır..
***
Yıl 1991-92..
ÇORUMHABER'in, entertip yani kurşunlu sistemden ofsete geçtiği günlerdi..
Mustafa gazeteye girecek resimlerin tab edilmesinden sorumlu.. Yani gazeteye girecek tüm resimler titizlikle onun elinden geçiyordu..
Ben de Mustafa'nın film haline getirdiği resimleri, gazetenin bilgisayar çıktılarına montajlama işini yapıyordum.
Yani gazetenin son aşamalarında adeta ayrılmaz bir ikiliydik..
Ne günlerdi..
Dile kolay koskoca 28 yıl geçmiş.!
Tüm sevenleri ve dostlarının başı sağolsun..
Çorum basın camiasının da başı sağolsun..
SEVGİLİ MUSTAFA,
BİR PAZAR GÜNÜ
HAYATA 'ELVEDA'
DEDİ..!
En son yine bir arkadaşımızı/ meslektaşımızı hayatın acımasız kolları arasına bıraktık!
Bu kez de yine mağlup olduk, kural değişmedi!
Genç-yaşlı, iyi-kötü diye ayırt etmeden, aldı götürdü.
Genç yaşında aramızdan ayrılan Mustafa (Yolyapar)’dan söz ediyoruz.
Daha 48 yaşındaydı..
***
Ömrünün son demlerine daha çok vardı, ama olmadı..
O da bir gazeteciydi..
Ama hayatın acımasızlığı sonucu 2 yıl önce geçirdiği rahatsızlık onu zorunlu olarak sevdiği gazetecilikten emekli olmuştu.
Yani yakasına yapışan bu rahatsızlık onu bir türlü bırakmadı.
Oysa o dirençliydi..
Bilenler biliyordu Mustafa’yı, o karanlık günler, 12 Eylül günleri bile pes ettirememişti. Ama bu kez, ani ve apansız gelmişti!
Çaresiz kalbi, dayanamadı, pes etti!
***
Ve Chaplin’in o meşhur sözünü bir kez daha hatırlatırcasına; eşine çocuklarına, dostlarına ve hem trajedi, hem de komedi olmayı başaran hayata bir Ekim ayında elveda deyiverdi..
Acımasız hayat; O'nu da aramızdan alıp götürdü!
Aslında O’nunla ilgili çok şeyler anlatmak, daha doğrusu birlikte paylaştığımız anılarından söz etmek isterdim, ama acılarımız çok sıcak ve yakıcı..
Belki bir gün yazar, geniş geniş O’ndan söz ederiz.
Ne diyebiliriz ki!
Mustafa..
Toprağın bol olsun
ve ışıklar içinde yat!
|
